Emek sömürüsünün en yoğun olduğu iş kollarından biri de tarım.
Bu iş kolunda kadın emeği yoğun olarak kullanılıyor.
Manisa’daki kadın tarım işçileri, iş güvencesi ve insanca yaşanacak ücret istiyor.
KADIN TARIM İŞÇİLERİ
İŞ GÜVENCESİ VE İNSANCA YAŞANACAK ÜCRET İSTİYOR
Manisa’da tarım işçileri, günün ilk ışıklarıyla birlikte tarla ve bahçelerin yolunu tutuyorlar ve gün batımına kadar çalışıyorlar.
Üstelik bu kadar uzun süre çalıştırılmalarına rağmen aldıkları ücret düşük ve güvencesizler.
Günlük yevmiyeleri 120 TL. Ancak dayıbaşıları 40 TL’sini kesiyor.
Hasret Aslan, 13 yaşından beri tarım işçisi. Domates nohutunu kesiyoruz…
Hasret, sık sık yaşanan iş kazalarına dikkat çekiyor.
Dört yıl önce kalınbağırsak kanseri olduğu için ameliyat oldu. Ancak sosyal güvenceden yoksul olduğu için tedavisi tamamlanmadan çalışmak zorunda kaldı.
Hasret’in talebi net: iş güvencesi.
Lise öğrencisi Avesta Aslan da tarım işçisi.