Ülkedeki her 5 üniversite mezunundan 1’i ne çalışıyor ne de iş arıyor. Diploma için hayaller kuran, ter döken, masraf yapan yüz binlerce üniversitelinin iş bulma ümidi dahi yok oldu.
İstihdam yaratma kabiliyetini kaybeden Türkiye, yıllarca okuyup, gençleri eve hapsediyor.
Çalışmayacaklarını kabullenmiş ve iş aramayı bırakmış üniversite mezunu sayısı arttıyor.
2020 yılının Ekim ayı itibariyle ülkede 2 milyon 840 bin üniversite mezunu, ne çalışıyor ne de iş arıyor.
1 miyon 831 bin işsiz üniversite mezunlarının yüzde 65’ini ise kadınlar oluşturuyor.
TÜİK verileri de bu artışı gözler önüne seriyor.
2016 yılında işgücü dışında kalan üniversite mezunu sayısı 1 milyon 735 bin iken
2020 bu sayı yüzde 64 arttarak 2 milyon 840 bin oldu.
Yani her 5 üniversite mezunundan biri ne çalışıyor ne de iş arıyor.
Hal böyle olunca ümidini kaybettiği için iş aramayan üniversite mezunlarının sayısı 17 ilin nüfusunu geçmiş durumda.
Bu sayının geçen yıl ekim ayında 109 bin olduğu düşünülürse 1 yılda iş bulma ümidi olmadığı için işgücünden ayrılan mezunlarda yüzde 149’luk rekor bir artış olduğu ortaya çıkıyor.
Diğer gerekçelerle iş aramayan ancak iş olsa çalışırım diyenler ise 436 bin kişiye dayanmış durumda.
Geçen yıl ekim ayında bu sayı 209 bindi.
Burada da yüzde 100’ün üzerinde bir artış söz konusu.
Veriler geçmişle kıyaslandığında ise Türkiye’nin giderek kötüye giden sosyoekonomik gerçekleri su yüzüne çıkıyor.
Bundan 15 yıl önce üniversite mezunu olanların hemen hepsi iş bulabiliyor, mezun olanların işgücünün dışında olması beklenmiyordu.
Bugün ise 64 yaşın altında 272 bin üniversite mezunu iş bulma ümidi olmadığı için iş aramıyor.
Bu sayı 16 yıl önce 2005 yılının ekim ayında sadece 22 bindi.
Aradan geçen zaman içinde ümitsiz üniversitelilerin sayısı 12 katına çıkmış durumda.
İşgücüne katılmama nedenlerine göre 15 yıllık değişim ise tablodaki gibi…
